කවි කතාව
පසුගිය කොටසෙන්.................
කැකුළිය කල ගෙවයි අහසට වෙමින සිනා
විඳිමින හදේ ඇති සෙනෙහස දෝරෙ යනා
සිතිවිලි විඩා බර එකිනෙක සෝක දෙනා
බිඳිමින මඟුල් දිනයද ළඟ ලඟම එනා
12 කොටස
අදරැති දෙමාපිය දෙදෙනා තම මැණික
හැඩකර පෝරුවක නංවා ලෙස මලක
ජයහඬ මැදින මනරම් පැහැබර දිනෙක
සැරසෙයි පැතුම් දෙවනට සුබ දිවි මඟක
අදමිටු රණා ආ..රංචිය ලැබුව සඳ
කුරිරුවු නොසන්සුන් හිත තුළ වෛර බැඳ
"මඟුලට ඉඩක් නොම දෙමි මේ වසමෙ ඉඳ"
වියරුව කීවෙ උල් පිහියක් ඉනෙනි ඇද
නරකය සමඟ සෙසු සඟයන් එකම තලේ
සිත සිත නිදි වරා සව්දිය පුරයි බොලේ
රහසින කැකුළි යන එන මඟ රැකල මලේ
විගසට රැගෙන යා යුතුවිය දෙසට කැලේ
සවසට ටිකිර හේනට පිය ඔසවන්නේ
එළිවන තුරා කවි සීපද මුමුණන්නේ
විටකදි මියුරු බට ලී හඬ පැතිරෙන්නේ
බොළඳිය හදවතේ කුකුසකි උපදින්නේ
මතු සම්බන්ධයි......
~~ ලියෝනි අමරතුංග ~~
~~~~~~
No comments:
Post a Comment