දෝණි 2 (ශනිදා දහයට)

  කවි කතාව

පසුගිය කොටසෙන්.................

වෙසෙනා නිවස යාබද සිප් නැණ          පියස

ඇමදා මිදුල අළුයම දුරලන                 අලස

වැඳලා බුදුන් පිළිගෙන නොඉඳුල           දවස

නිතිනා සිරිය රඳවයි දෙවොලක           විලස

~~~~~~~~

2 කොටස  

නව යුග දිවි පිවිසි මේ ගුරුවරු         දෙන්නා
හිමිදිරි උදයෙ පාසැල වෙත පිය         මැන්නා
එහි සිසු දරුවො සැමටම යහ මඟ     පෙන්නා
වැජබෙන ලදිය මිහිපිට දෙවිවරු        වැන්නා

කුස ගින්දරින් පෙළෙනා පොඩි         දරුවනට
අත මිට මුදල ගැවසෙන  ගම         වැසියනට
නොම කර වෙනස් කම් හොඳ සක  සුරුවමට
දෙති සහයෝගෙ එකඟව තම         හදවතට

ඉඳහිට පොලොස් ඇඹුලක් වෙල් මාළු     ඉතා
රසකර උයා රතු කැකුළුද මුලෙහි         ඔතා
ගම විසු සියළු දරුවන් එක සමව          සිතා
කුසගිණි නිවා පවසයි රස පිරුණු         කතා

පරිනත වෙමින දැනුමෙනි ගුණයෙනි     දැයට
දියකර හරිති ඇති ලෞකික සැප          රුවට
මතුවන නමුදු එක දෙක නර කෙඳි        හිසට
අපමණ තුටක් දුනි ගුරුවෘතිය              ලයට

තම දිවි තලයෙ කල වයසත් පසු          කරන
ලොකු පොඩි සැමට නෙක සහනය නිති බෙදන
ගම පන්සලේ දායක නිල තල                 දරන
රජවරු වැනිය වැඩ සිටි හෙළ දිව         පුරණ

මතු සම්බන්ධයි......

~~ ලියෝනි අමරතුංග ~~

👈 1 කොටසට  

👉 3 කොටසට  

~~~~~~

සේයාරූ අන්තර්ජාලයෙන් Google Images. - සියළු හිමිකම් මුල් හිමිකරුවන් සතුයි.