සවන් දෙන්න රස විඳින්න ඔබත් ගයන්න...
මේ ඇගේ කතාවයි....
~~ සඳලතා ~~
10 කොටස
ඇය හට නොමැත කාලය තව හිතන්නට
ඔහු එන පාටකුත් නොතිබෙයි පෙනෙන්නට
හැකිවෙද තවත් එහි තනිවම වසන්නට
යනු ලෙස සිතයි තම මව්පිය දකින්නට
පොඩි අවධියේ සිට පැතු ලෙස දිවි සසරේ
විඳ සෙනෙහස වැඩුනු සඳවති ලෙස අඹරේ
පැන ගිය නමුදු රහසින බියකරු අඳුරේ
තනි විය අහෝ පිළිසරණක් නැති කතරේ
හඬදෙන බිළිඳු නොහැකිව කුසගිණි දරනු
තුරුළට රැගෙන මුව සිප සෙනෙහස රැඳුනු
මුදමින සුසුම් රැළි අසරණ කම පිරුණු
තම ගම බලා පිටවිය පෙර රිවි වඩිනු
ඉඳ හිට ඇකයෙ උන් ළදරුව හඬන්නේ
පැය හත අටක දුර කල්පෙකි දැනෙන්නේ
මතු වන ඉකිය ආයාසෙනි දරන්නේ
වත මත මවාගත් සතුටකි රඳන්නේ
පියවර මනින විට සුපුරුදු දොළ පාරේ
ලැබු අපහාස එමටයි තුන් සිත පෑරේ
උහුලනු බැරි දුකට නෙතු කඳුළැලි බේරේ
පය එඩි නැතිව පැටලී යන බව තෙරේ
මතු සම්බන්ධයි.........
~~ ලියෝනි අමරතුංග ~~
මුල් කවරයේ ගෞරවය මාගේ මිතුරිය රසාදරි ට.
No comments:
Post a Comment