කවි කතාව
පසුගිය කොටසෙන්.................
දවසෙහි වැඩ නිමව එන දියණිගෙ සැමියා
සෙනෙහස පවුලෙ සැමටම බෙදමින සිටියා
එය දැක මව පියගෙ නෙතුකොන නිති කකියා
වැගිරිය තුටු කඳුළු කිසිවෙකු හට නොකියා
8 කොටස
ගොඩ මඩ සරු කිරීමට අත දෙන නිබඳ
වැඩිහිටි අයගෙ දුක සැප විමසන සුහද
ගම විසු සියලු දෙනගෙද තොරතුරු කිමද
සොයනට ඉදිරිපත් වෙන අය අද කොහිද
දරුවන් දීග තල දී නිරතුරු සතුට
පතමින් පසෙක හිද සැම දෙවිවරු පිහිට
දකිමින් ඔවුන් පැද යන දිවි ඔරු සුමට
විඳිමින් සිනාසෙයි මව පිය තුම යසට
යුගදිවි අඹරෙ තුට විඳිමින ඉඟිලෙන්නේ
සැමියගෙ සිතැඟි පොර බඳමිනි කැලතෙන්නේ
පිටරට සිහිනයක රහසිනි කිමිදෙන්නේ
වැඩිකල නොගොස් සැමටම මෙය පවසන්නේ
තම ආයතනයෙහි සිටිනා මිතුරු කැල
එකතුව සුරපුරක සිහිනය දකින කල
තව සමහරෙක් දැනටම තම දිවිය තුළ
සුව සැප විදියි රටකට ගොස් පළමු පෙළ
දුවගෙද සිතෙහි මේ ගැන පැහැදුමක් ඇති
පිටරට සිහිනයක තුන් සිත තුටින් එති
සැමියගෙ බසට නිතැතින් හිස නැමෙයි සිති
අසරණ මව පියගෙ හදගැබ රිදුම් දෙති
මතු සම්බන්ධයි......
දූ දරුවන් හට තමන් දාලා යන්න වෙන බව දැනෙන හැම දෙමාව්පියන්ම කොච්චර ඒ ගැන දුක් වෙනවද...ඒ වගේම ඒ ගොල්ලනගෙ අනාගතය යහපත් වෙන්න කියලා ආශිර්වාද කරන්වද...වෙනදා වගේම ලස්සන කවි ගොඩක්
ReplyDeleteබොහොම ස්තුතියි මයියා. වෙනද වගේම ඇවිත් තබපු සටහනට. ඇත්තටම ඔව්. මේක තමා යතාර්ථය. එත් ඉතින් තනි වෙන්න කැමති නෑ කියලා කිසිම දෙමව්පියෙක් දරුවන්ගේ ගමනට බාධා කරන්නේ නෑ. එයාලට නිදහසේ පියාඹන්න දෙනවා.
Deleteදරුවන් තම ඇකයෙන්, කුටුම්භයෙන් පමණක් නොව දේශයෙන්ද හැර යාමේ දුක විඳිමින් ය!
ReplyDeleteබොහෝම ස්තුතියි ඔයාගේ ප්රතිචාරයට. අද කාලේ අපි හැමෝම අත් විඳින දෙයක් මේක. ඔයාට මට කාටත් පොදුයි. ඒ විතරක් නෙමෙයි මගේ දෙමව්පියන් හිටං මේක අත්දකිනවා.
Deleteමතකද මම මුලින්ම කිව්වා මේක මගේ හෝ මම දන්නා හඳුනන කිසිවකුගේ ජිවිත කතාවක් නෙමෙයි කියලා. ඒත් බලාගෙන යද්දී අපි ගොඩ දෙනෙකුගේ ජිවිත කතාව වෙලා නේද?
සොබවයට පිටු පාලා නොයන හැම
ReplyDeleteදෙනා කරති ඒකට කීකරු වීම
තටු ඉදුණාම කැදැල්ල හැර පියැඹීම
නොකළොත් සකුණයන්හට නැත පැවතීම!
බොහෝම ස්තූතියි ඔබගේ ප්රතිචාරයට නිදි. ඔව් ඒක ඇත්ත දෛවයට ඉඩ දීලා බලාගෙන ඉමු.
Deleteආහ්. ලස්සනට ආව කතාවෙ පොඩි කුතුහලයක් වගේ ඉස්සරහට.
ReplyDeleteලස්සනයි
ජයවේවා !!!
බොහෝම ස්තූතියි දුමින්ද මේ පැත්තෙ ආවට සහ ප්රතිචාරයට. ඔව් කතා ඔහොම තමයි එක එක වෙලාවට එක එක පැත්තට හැරෙනවා.
Deleteකතාව වෙනස් පැත්තකට ඇදීගෙන යනවා වගේහොදයි හොදයි බලං ඉමුකෝ
ReplyDeleteබොහෝම ස්තූතියි සඳු ඔයාගෙ ප්රතිචාරය ට. බලාන ඉමුකෝ මොකෝ වෙන්නේ කියලා නේද? මටවත් කීකරු නැති මගෙ හිත දස අත සැරි සරනවා.
Deleteදැන්කාලෙනං නවීන තාක්සනය එක්කලා කතාබහ, දැකබලා ගැනීම කරන්ට පුලුවන් නිසා යම්තරමකට හරි ගැටලුව මගහැරෙනව
ReplyDeleteබොහෝම ස්තූතියි නමීය මේ පැත්තෙ ආවට. ඔව් ඉස්සර වගේ නෙමෙයි දැන්නම් හිතෙන ඕනෙම වෙලාවක දැකගන්න කතාබහ කරන්න පුළුවන් නිසා අවුලක් වෙන එකක් නෑ.
Deleteආසාවෙන් කියෙව්වා . මම මේ බලන් ඉන්නෙ ඊළගට කොහාට එක්කන් යාවිද කියල.
ReplyDeleteබොහොම ස්තුතියි අනුරුද්ධ මගේ නිවහනට ගොඩ වැදුනාට. ඔව් ඔව් බලමුකෝ කොහෙට එක්කගෙන යාවිද කියලා නේද?
Deleteගොඩ දෙනෙකුගේ ජිවිත කතාව වගේ තමා ඉතින්. පටන් ගන්න තැන තමා ඔයා විස්තර කරල තියෙන්නේ
ReplyDeleteබොහොම ස්තුතියි අජිත් මගේ නිවහනට ගොඩ වැදුනාට. ඔව් අපේ ජීවිත වලට සමාන තැනුත් මේ කවි කතාව පුරාවට නැතිවාම නොවේ නේද?
Deleteකතාව ගලන හැටි වංගු අරන යන හැටි අලංකාරයි.
ReplyDelete(පෝස්ට් කර දවසෙම කියෙව්වත්, කොමන්ට් කිරිමේ දී ප්රශ්ණය නිසා කොමන්ටුව ප්රමාද වෙනවා)
බොහෝම ස්තුතියි ගල්මල් ඔබගේ ප්රතිචාරයට. පමා වෙලා හරි හිතට දැනෙන දේ ලිව්වනේ. එය ඉතාම අගේ කොට සලකමි.
Delete