මා හද දිනු ළන්දු ..... (ශනිදා දහයට)

සුන්දර සිනහව තවරා පියවර නැගු පටු               දෙවට
සිත්ලන නෙක විසිතුරු කුසුමන් දිළුණයි පෙර         පිනට
වත්සුනු තවරා නොතිබුන පියකරු සඳ වැනි           වතට
පෙම් බැඳි දින තාමත් මතකයි අද ඊයෙක           ලෙසට

ලතැවුණි සිත රිසි ලෙස පෙම පවසනු බැරි වුනු        පවට

නොලැබුණි පින ලන් වන්නට සුසුමන් පිටවුණි        පෙළට

වියැලුණි සිනහව ගුලිවුණි සෝ ලතැවුල් හද        කොනට
බොඳවුණි දෙනයන සිහිවී ඔබ ගිය බව දුරු            රටට




ගනිනෙමි අතැගිළි හමුවෙන තුරු සෙනෙහස බර  සිරිකත
රැකගෙන යළි පැමිණෙන දින යුවතියකට හිමි      පතිවත
විසිතුරු නගරය මැද නාඳුනනා මොනරුද        ගැවසෙත
සඟවනු මැන බොළඳියෙ නොතලා නිකැළැල් ඔය හදවත

~~ ලියෝනි අමරතුංග ~~

~~~~~~

සේයාරූ අන්තර්ජාලයෙන් Google Images, - සියළු හිමිකම් මුල් හිමිකරුවන් සතුයි.