දෝණි 6 (ශනිදා දහයට)

කවි කතාව

පසුගිය කොටසෙන්.................

පණ හා දෙවෙනි කොට රැකි තම එකම     දරු

යවලා කොහොම වෙන ගමකට තිබෙන     දුරු

නැවතී දෙමාපිය සමඟම දිවිය                 තුරු

සිටිනා කෙනෙකුටයි ඇරයුම බොහොම     ගරු 

6 කොටස  

වතුපිටි හරක බානෙන් කිසි පලය             නැති

හොඳ හැදියාව යහගුණයෙන් සපුර          ඇති

දුසිරිත පුහුමාන බේබදු අධම                    ගති

ඇසුරෙහි නොරැදි කෙනෙකුට දොර විවර වෙති

දෙගුරුන් කැමති ගේ දොර වතුපිටි         යසට

රකිමින් තමන් සතු දෙය විඳිමින            සතුට

රැඳෙමින් ඔවුන් තුරුලෙම දරුවෙකු      ලෙසට

දැහැමින් විසීමයි ඇති නැති හැම            දිනට

නන් වෙස රැගත් මනමාලයො දැන්     ගැවසේ

ඉන් කිසිවකුත් නැත ඇයගේ සිත්         අහසේ

මව්පියො දෙදෙන දැරුවත් වෙහෙසක්  නිසිසේ

කෙල්ලගෙ කැමැත්තට ඉඩ නිතැතින්   සැලසේ

අවසන පැමිණි එක් අයෙකුට බැඳුණි       හිත

පෙර බව පුරා දැකි ලෙස හුරු පුරුදු       නෙත

හද පිරි පැතුම් ඇත ගන්නට ඔහුගෙ         අත

පැවසුවෙ තම සිතැඟි මවුනට නොමවි      ලත

මනමාලයද උගතෙකි ගැලපෙන            ඇයට

නගරේ විසල් ආයතනෙක යන              වැඩට

වටිනා වාහනය දිළිහෙනු ඇත                රතට

අඳිනා පිළිද පවසයි ඔහු ගැන              ලෙසට

මතු සම්බන්ධයි......

~~ ලියෝනි අමරතුංග ~~

👈 5 කොටසට 

👉 7 කොටසට 

~~~~~~

සේයාරූ අන්තර්ජාලයෙන් Google Images. - සියළු හිමිකම් මුල් හිමිකරුවන් සතුයි.