ඔබ දුටු මුල් දින අප නෙතු, හමුවී පැවසූ රහසකි, හරි නුහුරූ
ලැබු සෙනෙහස මහමෙර ලෙස, දැනුනිය කුළුදුල් හදගැබ, මත සොඳුරූ
බැඳ රතැඟිලි රන් හුයකින්, පෝරුව මත ඉඳ පාවඩ, බිම ඇතිරූ
සිඳ බිඳ සංකා හිනැහෙනු, මියුලැස ඇතිදෝ මට ලොව, තව කවුරූ
දිගු නෙතු දේදුනු පරදන, දෙබැමද එක්කල බැල්මෙහි, ඇත සිරියක්
සිකිපිල බඳු දිගු වරලස, පීරා පිට මැදට හෙලා, දෙන එළියක්
බඳ නළවා පියවර තැබු, සඳ සිහිවිය සුරපුරයෙහි, දිව අඟනක්
ඔබ මගෙ මා ඔබෙ නැත එහි, වෙනසක් ලැබුවෙමි නොඉඳුල්, නව දිවියක්
(අනවුදඬු විරිත ඇසුරෙන්)
~~ ලියෝනි අමරතුංග ~~
~~~~~~
සේයාරූ අන්තර්ජාලයෙන් Google Images, - සියළු හිමිකම් මුල් හිමිකරුවන් සතුයි.
අනවුදඬු විරිත - මේ මොකක්ද ? කවි දෙක ලස්සනයි
ReplyDeleteබොහොම ස්තුතියි ඔබගේ ප්‍රතිචාරයට.
Deleteකාව්‍යකරණයට අනුව ඒක එක ඡන්දස් හා කවි විරිත් වර්ග තිබෙනවා. ඒවාට ආවේනික ලක්ෂණ ත් තියෙනවා.
අනවුදඬු විරිතට අනුව පාදයකට මාත්‍රා 30 යි. යති ස්ථාන 3 යි. ලඝු ගුරු භේදයකින් තොරයි. එළිසම කරන්න ඕනෙ. ඔයවගේ ලෂණ තමා මෙහි තියෙන්නෙ. ඔළුව ටිකක් අවුල් උනාද මන්ද.
මේ කිසිම දෙයක් නැතිව ලියන්නත් පුළුවන්. නිදහස් ආරෙකට. අර මම කවි කතාවෙ එහෙම ලියලා තිබුනේ. හැබැයි ඉතින් එතනත් පාදවල මාත්‍රා සමාන වෙන්න ඕනේ. එළිසම රකින්න ඕනෙ. එතකොට තමා ගයන කොට ලස්සන.