ඔබ දුටු මුල් දින අප නෙතු, හමුවී පැවසූ රහසකි, හරි නුහුරූ
ලැබු සෙනෙහස මහමෙර ලෙස, දැනුනිය කුළුදුල් හදගැබ, මත සොඳුරූ
බැඳ රතැඟිලි රන් හුයකින්, පෝරුව මත ඉඳ පාවඩ, බිම ඇතිරූ
සිඳ බිඳ සංකා හිනැහෙනු, මියුලැස ඇතිදෝ මට ලොව, තව කවුරූ
දිගු නෙතු දේදුනු පරදන, දෙබැමද එක්කල බැල්මෙහි, ඇත සිරියක්
සිකිපිල බඳු දිගු වරලස, පීරා පිට මැදට හෙලා, දෙන එළියක්
බඳ නළවා පියවර තැබු, සඳ සිහිවිය සුරපුරයෙහි, දිව අඟනක්
ඔබ මගෙ මා ඔබෙ නැත එහි, වෙනසක් ලැබුවෙමි නොඉඳුල්, නව දිවියක්
(අනවුදඬු විරිත ඇසුරෙන්)
~~ ලියෝනි අමරතුංග ~~
~~~~~~
සේයාරූ අන්තර්ජාලයෙන් Google Images, - සියළු හිමිකම් මුල් හිමිකරුවන් සතුයි.







